Stanowisko Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie C-260/18, czyli o kredytach ciąg dalszy

Idea Bank na liście ostrzeżeń publicznych Komisji Nadzoru Finansowego
14 listopada 2018
Zarząd sukcesyjny przedsiębiorstwem osoby fizycznej, czyli o śmierci przedsiębiorcy
21 listopada 2018

Wczoraj zostało opublikowane stanowisko Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie C-260/18 Dziubak rozpatrywanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Stanowisko zawiera uwagi przedłożone na podstawie art. 23 Statutu Trybunału Sprawiedliwości w postępowaniu o wydanie orzeczenia wstępnego. Stanowisko przedstawione przez pełnomocnika RP Bogusława Majczynę zawiera pytania skierowane do TSUE oraz propozycje odpowiedzi.

Co zatem wynika z opublikowanego dokumentu i co sprawia, że warto się z nim zapoznać? Otóż, stanowisko RP jest po prostu korzystne dla kredytobiorców. Chociaż nie jest ono w żadnym razie wiążące dla TSUE, może pomóc w zrozumieniu mechanizmu kredytów frankowych, a raczej nieprawidłowości związanych z ich funkcjonowaniem na dotychczasowych zasadach.

Ze pisemnych uwag wyłaniają się pytania dotyczące chociażby możliwości utrzymania umowy kredytu przy uzupełnieniu umowy poprzez zasady słuszności wynikające lub ustalone zwyczaje jako klauzule wynikające z art. 56 oraz 354 KC. Jednym zdaniem – nie ma takiej możliwości.

Co do kolejnych pytań, pojawia się kwestia oceny korzystności upadku całej umowy dla konsumenta. W rozumieniu RP ta ocena nie może sprowadzać się jedynie do prostego ustalenia, czy konsument posiada środki na zwrot pozostałej części kapitału bankowi. Dyrektywa Rady 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich przyznaje uprawnienia konsumentom i to konsument właśnie jest ich wyłącznym dysponentem. W związku z tym to osoba, która wszczyna spór i prezentuje określone w pozwie argumenty zakreśla ramy sporu i efekt, do którego dąży. Nie tylko w zakresie skorzystania z prawa, ale także określenia i osiągnięcia skutków (celów), które w jej ocenie będą korzystne. Postawa sądu, która zakłada utrzymanie umowy w mocy za wszelką cenę może więc wyrządzić więcej szkody niż pożytku dla konsumenta, którego mechanizm wynikający z Dyrektywy miała chronić.

Ze stanowiska wyłania się również kolejny cel Dyrektywy – dążenie do osiągnięcia efektu odstraszającego przedsiębiorców od stosowania klauzul abuzywnych we wzorcach umów.

Opublikowane uwagi są w pełni zgodne ze stanowiskiem prawników Kancelarii. Toczące się od ponad 2 lat postępowania również potwierdzają prawidłowość naszych rozumowań, co skutkuje pozytywnymi dla naszych Klientów rozstrzygnięciami w sprawach ich kredytów. Chociaż polskie sądy nadal nie zawsze są przekonane do konsekwentnego stanowiska wynikającego z  linii orzeczniczej TSUE, mamy nadzieję, że tak jednoznaczne stanowisko Rzeczypospolitej Polskiej pozwoli na rozwianie wszelkich wątpliwości.

Stanowisko Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie C-260/18: C-260_18-uwagi RP prejudycjalne (wysłane) 2018-08-21- (1)