W ostatnim czasie tj. 28 września 2020 r. zostało wydane bardzo istotne postanowienie Sądu Najwyższego na skutek rozpoznania wniesionej skargi nadzwyczajnej przez Prokuratora Generalnego, które odnosi się do problemu ogrzewania mieszkania w budynkach wielorodzinnych ciepłem, za które faktycznie płacą sąsiedzi. Skarga została odrzucona jako niespełniająca wymogów prawnych, niemniej jednak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu odniósł się do meritum sprawy i występującego w niej stanu faktycznego. Przedmiotowa kwestia dotyczy przede wszystkim mieszkań starego budownictwa i stosowanych w nich instalacji grzewczych, w których występują tzw. piony grzewcze – nieopomiarowane części instalacji. Niniejszy problem zawsze budził kontrowersje, zatem stanowisko Sądu Najwyższego w tej kwestii stanowi przełom dla możliwości zapobiegnięcia przez spółdzielnie oraz wspólnoty mieszkaniowe wykorzystywania ciepła przez mieszkańców bez ponoszenia kosztów z tego tytułu. Sąd w uzasadnieniu wyżej wskazanego postanowienia przychylił się do stanowiska występującej w sprawie wspólnoty mieszkaniowej, która wprowadziła minimalne obciążenie za zużycie ciepła w lokalu. W praktyce przeniesie się na zlikwidowanie, bądź istotne ograniczenie postępowania polegającego na zakręceniu ogrzewania i wykorzystywania ciepła z pionów przebiegających przez te lokale oraz ciepła z sąsiednich lokali. Należy jednak mieć na uwadze, iż uchwała ustanawiająca normy zużycia ciepła powinna w sposób miarodajny regulować niniejszy limit w stosunku do średniej wielkości mieszkań w budynku. Ponadto spółdzielnia lub wspólnota uchwalając przedmiotową normę zużycia ciepła musi liczyć się z tym, iż uchwała może zostać zaskarżona do Sądu.
Sygnatura sprawy: I NSNc 51/19
Pomocniczo również artykuł: