STANOWISKO WOBEC ORZECZEŃ TSUE

W dniu 15.06.2023 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał dwa wyroki istotne z punktu widzenia konsumentów- kredytobiorców tzw. kredytów frankowych.

W orzeczeniu wydanym w sprawie o sygn. C-520/21 TSUE uznał, że przepisy dyrektywy 93/13 z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29) sprzeciwiają się takiej wykładni prawa polskiego, które w przypadku unieważnienia umowy tzw. kredytu frankowego przyznawałoby bankowi prawo do żądania od konsumenta – kredytobiorcy rekompensaty wykraczającej poza zwrot wypłaconego kapitału oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę. Orzeczenie Trybunału oznacza to, że bezpodstawne są kierowane do kredytobiorców – konsumentów roszczenia banków o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Jednocześnie Trybunał wskazał, że przepisy dyrektywy nie sprzeciwiają się, temu żeby kredytobiorca – konsument mógł kierować wobec banku inne roszczenia z tytułu korzystania przez bank z jego pieniędzy wpłaconych tytułem rat kredytowo-odsetkowych. Ocena ich zasadności należy do sądu polskiego.

Jednocześnie w orzeczeniu wydanym w sprawie o sygn. C-287/22 TSUE wypowiedział się w przedmiocie stosowania przed sąd zabezpieczenia polegającego na wstrzymaniu obowiązku płatności rat na czas trwania postępowania sądowego w przedmiocie uznania umowy tzw. kredytu frankowego za nieważną i zasadności odmawiania tego zabezpieczenia, w szczególności ze względu na ciążące na konsumencie obowiązki rozliczenia się z przedsiębiorcą albo dobrą sytuację finansową przedsiębiorcy. TSUE uznał, że przepisy dyrektywy 93/13 stoją na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, zgodnie z którym sąd krajowy może oddalić złożony przez konsumenta wniosek o zastosowanie środków tymczasowych mających na celu zawieszenie, w oczekiwaniu na ostateczne rozstrzygnięcie w przedmiocie unieważnienia zawartej przez tego konsumenta umowy kredytu ze względu na to, że owa umowa kredytu zawiera nieuczciwe warunki, spłaty rat miesięcznych należnych na podstawie wspomnianej umowy kredytu, w sytuacji gdy zastosowanie takich środków tymczasowych jest konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności tego orzeczenia.